zondag 18 januari 2009

Schranspartijen

Waarde parochianen,
Enkele dagen geleden werden we dus opgepikt door Prof. Ruben Sambuelli, de decaan van de geneeskunde faculteit van de 'Universidad Católica de Córdoba', en zijn echtgenote. Bestemming: een typisch Argentijns restaurant voor een befaamde 'asado' (bbq). Het moet gezegd: de Argentijnse vriendelijkheid en gastvrijheid kent geen grenzen. Het werd een ware schranspartij: ik heb waarschijnlijk mijn volledige gewicht in vlees moeten naar binnen proppen (de volle 3,7 kg), waar ik als trotse carnivoor uiteraard weinig bezwaar tegen had. Groenten waren wel schaars, waar ik evenmin weinig bezwaar tegen had.
Het echtpaar Sambuelli was de max: het was duidelijk dat de vrouw de broek droeg (voor deze avond was het echter wel een fifties-kleed maar soit). Hij kreeg voortdurend op zijn oren omdat hij mij en mijn lieftallig gevolg maar bleef vlees aanbieden (uiteraard heb ik niet geplooid), en gromde dan maar stil "tss, die vrouwen eh".
Over de maaltijd zelf dan maar: alle soorten vlees, met toch enkele bijzonderheden: nieren en fijne ingewanden, gevuld met een soort compote van gezouten lever. Dit laatste heb ik toch maar een kans gegeven, om die mensen niet te ontgoochelen. Twas niet te vreten, maar verder dan een groene "mmm, muy bien" kwam ik niet :)
Enfin, het was een vreed gezellige avond, nog gevolgd door een helse rondrit in Córdoba (getuige hiervan de buil op Lucie's hoofd).
Om onze moeders gerust te stellen: voor de rest eten we wel gezond: we koken meestal zelf, met vooral veel groenten (onze Caesar's salad is verrukkelijk).
Gisteren dan verder Córdoba verkend. Bestemming: el parque Sarmiento. Twas snikheet (voor de liefhebbers: foto's van mijn torso en ander ongedierte zijn toegevoegd aan het foto-album of facebook cfr. link in de vorige post - niet voor gevoelige kijkers!) maar zalig chill om zo het weekend door te brengen. + ik heb de ultieme runner's heaven ontdekt! Een prachtig decor om ellenlange duurlopen af te malen, ik begin er straks aan.. Na een dutje van zo'n 12 uren (nix doen is vermoeiend!) moet dat wel lukken.

We hopen dat het met jullie ook allemaal goed gaat.
Tot onze volgende post!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten