Argentijnse wachten

Gisteren en afgelopen nacht zijn Anke en ik (Jonas) weer van wacht geweest in el hospital materno provincial.
Enkele impressies van de voorbije wachten:

- de zogenaamgde 'guardia' voor gynecologie en verloskunde bestaat uit 2 'alkoven' (hiermee scoor ik weer een credit bij Mathieu) recht tegenover elkaar, enkel gescheiden door een gordijn. Preuts moet je hier niet zijn..
- de verpleging loopt daar wel rond (of eerder: zit, eet en drinkt), maar wat hun rol daar eigenlijk is: nobody knows.. Al is 'Jorge' er blijkbaar om ons zijn beste Engels te showen (in de zin van: "yes, the table, yes"), voor de rest mompelt hij maar wat binnensmonds, en zorgt hij dat zijn okselvijvers voldoende bewaterd worden.
- men komt daar wel eens boeiende mensen tegen, of eerder geboeide mensen, geflankeerd door agenten die hen uit een of andere goot hebben opgepikt (in het ziekenhuis is er trouwens permanent een koppel agenten aanwezig)
- hordes vrouwen wachten op hun beurt in de gang, en dan kan het al eens gebeuren dat er één van hen bevalt, op de wc, naast de deur van de guardia.. Het zotte aan dit verhaal is, dat dat meisje nog maar naar schatting max. 26 weken zwanger was (ze liet haar zwangerschap niet opvolgen, dus niemand wist hoe lang ze al zwanger was), en ze dus een foetus van zo'n 25 cm en 1600 g in het toilet heeft gedropt. Gelukkig weten ze hier van aanpakken: direct het 'kind' in een paar plastic zakken gedraaid, en naar de neonatologie gebracht, alwaar het tot onze verbazing kon beademd worden, en het er zelfs nog (waarschijnlijk slechts van korte duur) levend vanaf heeft gebracht. Loco!
- een vrouw die naar eigen zeggen 38 weken zwanger was, kwam in allerijl binnen. Althans, zo hadden haar vriendinnen het haar toch gezegd. Ze zag er alleszins niet zo uit (bij de meeste vrouwen hier moeten we dekking zoeken omdat ze echt op ontploffen staan), en we konden ook geen foetale harttonen horen. Bleek dat ze 38 dagen zwanger was. Bij navraag dacht ze trouwens dat er maar 5 dagen in een week waren ook (terwijl dat er in Argentinië uiteraaaard 6 zijn).
- tegen 1u 's nachts loopt het zo wat op z'n einde, en dan moeten we nog tot 4u in een keukentje gaan zitten, waar het (vrucht)water uit de muren drupt, waar de betere telenovela-kijkster haar hart kan ophalen aan het tv-aanbod (trouwens: 'Betty La Fea', de originele 'Sara' is van Colombiaanse makelij, en niét Argentijns blijkbaar), en waar zelfs dwergen als mezelve moeten opletten bij het opheffen van de armen om ze niet afgemaaid te zien door de ventilator.
- om 4u kruipt ondergetekende dan ook gaarne onder de wol (of eerder: jutezak), om 4u later weer paraat te staan om met zoveel mogelijk (wetenschappelijke!) interesse de vrouwelijke genitaliën gade te slaan...